On the road!

Weinigen kunnen zeggen dat ze een prinses in hun koffer staken. Ik kan dat wel, kijk maar:

Vol met modder en verkleurd door de zon; de prinses en haar bed hadden hun beste tijd gehad. En er was nog een goede reden om de prinses weg te halen, want Bakman, Het Meisje en ikzelf verlaten even het land... Op weg naar vakantie in Slovenië, woehoew! Het zag er even naar uit dat we met vier op reis gingen, want Patrick, de parasiet die al sinds het begin van de zomer mijn maag en darmen teistert en alle levenslust lijkt weg te zuigen, bleek dan toch niet helemaal weg te zijn. Opnieuw aan de antibiotica dus, en geen aperitiefjes op het terras 's avonds. Maar goed, de lange autorit verliep vooralsnog zeer vlot, en zelfs Bakman moest toegeven dat ik wel een heel toepasselijk boekje vond voor tijdens de reis:

Mooi he! Zoals dat hoort, nam ik voor we vertrokken op trip nog even afscheid van mijn tuin(en) en alles wat daar groeit en bloeit, en van alle lieve mensen die een boeketje meenamen maar heel flink de vaas lieten staan:

En ook met enige trots toon ik nog graag dit bordje pasta met verse tomatensaus:

Gemaakt door Bakman en Het Meisje (de slierten, niet de saus), toen ik zelf nog aan het werk was... Er stond een artikel in de Knack dat jonge mensen niet meer goed weten hoe ze zelf pasta moeten maken, maar wij kunnen dat dus wel! Met een nieuw opzetstukje voor onze Marcato pastamachine om dikke bigoli slierten te maken en met onze fancy droogrekjes. Want als mijn mama vraagt hoeveel kapstokken pasta we maakten, kan ik heel eenvoudig 'vier' antwoorden:

Tot slot: ik heb iets bijzonders in de tuin! Builenbrand oftewel huitlacoche op mijn mooie Double Red suikermais:

Builenbrand is een soort schimmel die groeit op het uiteinde van de mais bij warme en droge omstandigheden. En nu komt het: builenbrand schijnt een echte delicatesse te zijn en wordt ook wel eens de mexicaanse truffel genoemd. Ik verwijs graag naar https://blog.zog.org/2011/02/huitlacoche.html voor een verslag van iemand die het al uitprobeerde. Maar goed, wat zeer opvallend is: ik probeer een vrijwilliger te zoeken die deze lekkernij ook eens wil klaarmaken, maar iedereen aan wie ik het vraag lijkt wel een excuus te hebben om er van onder uit te muizen*. Boeh. Geïnteresseerden mogen zich dus altijd melden, ik heb nog wel wat staan in mijn kwekerij...

Tot de volgende keer, met heel zeker een moestuinfoto van een Sloveens tuintje!

*de enige die een echt excuus heeft, ben ikzelf. Want iets in mij zegt dat de combinatie Patrick en builenbrand niet verstandig is.