Driekoningen. Jeugdherinneringen aan hoe we gingen Sterzingen voor het goede doel en we na het verzamelen van de centjes mochten pannenkoeken eten in de refter van de nonnekes. En hoe het niet al te lang duurde vooraleer de stoutsten van de hoop met pannenkoeken begonnen te gooien naar elkaar. En dat er op tafel geen gewone suiker stond, maar potten met stierenboter (een mengsel van bruine suiker en boter, blijkbaar iets typisch Zuid-West-Vlaams aldus Wikipedia). En hoe ik dat proefde en stiekem best lekker vond, maar dat niet mocht zeggen omdat we alles van de nonnekes per definitie een beetje vies vonden. Foei, kindertjes toch.
Maar hier dus ook driekoningen! Met drie kleine gebakjes, het recept vond ik hier: http://www.dianavanewijk.nl/driekoningen-mini-taartjes/. Het Meisje verstopte in één van de drie een boon (laat hier nu net aan bonen geen tekort zijn, ha!).
Ze was er heilig van overtuigd dat ze bij het goede exemplaar een geheime markering aanbracht, maar om de één of andere reden moet er iets misgelopen zijn, want eerst trok ze wat bleekjes weg toen Bakman een lychee-pit uit zijn exemplaar toverde (flauwe grap), en toen nog bleker toen de boon BIJ MIJ bleek te zitten.
Hoeray, King For a Day! Niet echt for a day, want de afspraak was dat het feest maar een half uurtje ging duren. En het zal wel zijn met ouder te worden, maar ik kon niets beter bedenken dan gewoon in de zetel te hangen en mij eens goed te laten bedienen. Verdiend, daar niet van, want die middag trotseerde ik nog de kou om buiten een aantal zaken te regelen. Zoals de tuinbonen inpakken met winterdoek. Door de storm zien de plantjes er al niet te best meer uit, dus duimen maar dat ze het redden in hun wintertent!
Tot slot: herinneren jullie je Killerkat nog? Ik schreef er hier een stukje over: https://www.dezwarteraap.be/post/niet-flink . Ondertussen weten we dat het de poes van één van onze buren is en een ware avonturier. In de zomer waagde killerkat zich blijkbaar een stap te ver, want ze kwam zwaar toegetakeld door iemand/iets terug thuis. We misten haar wat in de tuin, maar vorige week was ze plots terug op post. Zonder staart helaas, want die moest geamputeerd worden, ocharme het beestje. We zien haar hier graag terug (maar wel de vogeltjes met rust laten he...)!