Feestdis(tels)

In de herfst zijn zowel Bakman als mijn papa jarig, en de laatste jaren maak ik er een erezaak van om dat te vieren met een bescheiden feestdis. Traditiegetrouw gaat dat feestmaal gepaard met enige chaos, en ook nu werd de avond afgesloten met ontplofte rabarbermousse op de kleren van de genodigden en de afdruk van een warme ovenplaat in mijn voorhoofd. Phew. Gelukkig is het publiek altijd vergevingsgezind, en met enige trots kon ik toch weer een paar bijzonderheden uit mijn hoed toveren. Zoals dit:

ZELFGEKWEEKTE WORMEN uit de Muurstraat! Nee, grapje, deze Michelinmannetjes zijn knolletjes van een paar Crosne-plantjes die ik dit voorjaar plantte in de Muurstraat. In het najaar kunnen de knolletjes opgegraven worden en met hun noot-achtige smaak passen ze perfect bij bijvoorbeeld een herfstige risotto. Ik kom ook nog graag eens terug op de foto van de vorige keer:

Een eervolle vermelding hierbij voor Jana*, die als eerste raadde dat dit geheimzinnige standbeeld ingebonden kardoen is. Niet ingebonden ziet de plant er zo uit (in de zomer inclusief prachtige paarse bloemen):

Kardoen is een distelachtige waarvan de stengels eetbaar zijn, op voorwaarde dat ze een paar weken van het licht afgeschermd worden. De duisternis verlaagt de bitterheid van de plant, hetgeen ook 'bleken' genoemd wordt. Daarna kan je de stengels oogsten en schoonmaken. Voor de feestdis maakte ik er 'Cardi in Pastella' van, oftewel gefrituurde kardoen, in een jasje van bierdeeg met ansjovis. De aanwezige gasten kunnen getuigen: dit traditionele Siciliaanse feestgerecht is om vingers en duimen bij af te likken!

Ik ben daar dan toch een beetje trots op, want zelfs in tijden van oorlog en hongersnood zou ik nog een feestmaal kunnen bereiden van distels. Geef toe, dat is niet iedereen gegeven!

Tot slot, er gebeurt de laatste tijd weer vanalles, maar het ontbreekt mij soms wat aan tijd om erover te schrijven... Maar ik wil toch nog eens vermelden dat ik dit jaar weer een heleboel pompoenen oogstte, en dat de Petegemnaar er precies op zat te wachten want ook nu waren ze op een paar uur weg, ha!

En voor wie nog een recept nodig heeft voor tijdens de herfstdagen: buurvrouw Sien leerde mij de spaghetti-pompoen kennen en ik ben haar daar eeuwig dankbaar voor want dit is een bijzonder leuke pompoensoort (ook verkrijgbaar in de meeste supermarkten). De ovaalvormige pompoen snijd je middendoor, om de helften daarna in de oven te garen. Eens uit de oven kan je met een vork het binnenste van de pompoen opentrekken tot een soort spaghetti:

En dan opvullen met bijvoorbeeld spaghettisaus en even kort terug in de oven. Zeker de moeite waard om eens te proberen! Smakelijk en tot de volgende keer!

*Jana, voor jou maak ik volgend jaar graag eens Cardi in Pastella klaar!