Bijzondere ontmoetingen

In deze post zou ik graag over een aantal ontmoetingen vertellen, namelijk (1) die met een verwarde meneer, (2) die met een ongelukkig egeltje en (3) die met een vrouw met kostbare kennis. Dit is slechts een heel kleine selectie van alle bijzondere ontmoetingen die ik de laatste tijd in de Muurstraat had, en eigenlijk zou deze post nog veel langer kunnen zijn. Dank dus aan al wie de voorbije twee jaar stopte en een praatje maakte (dat mag ook wel eens gezegd!).

Maar goed, laat ons beginnen met de verwarde meneer. Dus op een dag stopt er een wielertoerist om wat rond te koekeloeren, en als snel vertelt hij dat hij de opstart van de tuin twee jaar geleden meemaakte en dat er toen een jonge vrouw was die zich daar mee bezig hield. Een beetje in de war zeg ik tegen de passant dat dat wellicht ikzelf was, maar nee, de man blijft stellig volhouden dat het een jonge vrouw was (en dus zeker ik niet). Oei. Ik had nog even hoop dat hij Het Meisje bedoelde, maar ook dat blijkt niet het geval te zijn. Het heeft er dus alle schijn van dat ik in die twee jaar in de Muurstraat een evolutie doormaakte van jonge vrouw naar iets wat zeker geen jonge vrouw meer is, boeh. Maar ah, de meneer zei gelukkig ook dat het een mooie moestuin was en uiteindelijk is dat het belangrijkste he....

Ten tweede wil ik graag vertellen over een egeltje dat ik vorig jaar in het struikgewas vond en waarvan ik deze foto nam:

Ik had nog even de hoop dat het egeltje gewoon aan het slapen was, maar na wat gepor bleek het het diertje morsdood te zijn. Een ander zou het daar bij laten, maar het toeval wil dat ik de dochter ben van twee amateur-taxidermisten, die al een paar unieke collecties bij elkaar verzamelden, zoals bijvoorbeeld deze kleine selectie schedels en andere curiosa:

Aangezien het bloed kruipt waar het niet gaan kan, besliste ik de egel te laten liggen en de natuur een paar maanden haar werk te laten doen. En dan, tijdens deze zomer, vind ik eindelijk de tijd om te doen waar ik al een tijdje mee in mijn hoofd zat. Eerst wat broodnodige opkuiswerken...

... gevolgd door wat geknutsel en gepruts...

... en King of the Hedgehog, Koning der Egels is geboren! Deze krijgt zeker ergens nog een ereplaatsje, en voor eventuele toekomstige taxidermie-opdrachten weet je mij wonen he!

Tot slot ben ik bijzonder blij met een toevallige ontmoeting die ik had met Elena, een vrouw met Russische roots die hier in de buurt woont. Oost-Europa, en bij uitbreiding buurlanden zoals Rusland, vind ik bijzonder fascinerend door de rechttoe rechtaan keuken, waarin basisgroente zoals courgette en rode biet nog gewaardeerd worden. En zo komt het dat op een herfstige zondagnamiddag Elena aanbelt met een boodschappentrolly vol groente en andere ingrediënten, om wat traditionele Russische gerechten te koken. En leer ik dat koken zonder keukenschort not done is, en dat er zoiets bestaat als 'Haring onder een bontjas', een gerecht dat mijn oren doet flapperen en in een volgende kooksessie zeker eens moet klaargemaakt worden. Maar deze bietensalade met kaasflapjes was ook al zeer lekker:

Smakelijk en tot de volgende keer!