Onlangs zat ik in de auto op weg naar het werk, toen ik op de radio iets hoorde voorbijwaaien over Willie Witloof. Blijkbaar werd het mannetje in 2021 in het leven geroepen door Aldi, waarmee de supermarkt niet alleen witloof wilde promoten, maar ook 'de ideale bondgenoot wilde introduceren om samen de feestdagen door te brengen' (ik citeer gewoon wat Aldi zegt). Ik bekeek het promofilmpje eens (hier de link: https://www.facebook.com/watch/?v=266594378766994 ) en vond Willie Witloof op het eerste zicht een ietwat bange kwezel. Dat moeten ze bij Aldi ook ingezien hebben, want sinds dit jaar werd ook vriendinnetje Wanda Wortel in het leven geroepen. De weg voor Pol Prei en Kim Knolselder ligt open, ik werk graag mee aan jullie volgende eindejaarscampagne @Aldi!
Maar waar ik eigenlijk naar toe wil: bij ons thuis geen Wanda Wortels, maar wel een Willie Witloof! Niet vrij rondhuppelend in huis, maar samen met zijn vrienden veilig opgeborgen in een sarcofaag:
Want het najaar is ook de periode van de witloofteelt! Tot een jaar geleden had ik eigenlijk geen flauw idee hoe witloof kweken in zijn werk ging. Blijkt dat het een tweestappenproces is, waarbij je in het voorjaar het witloof zaait om na de zomer witloofpenen te oogsten. Op dat moment is er nog geen sprake van witloofstronkjes, maar eerder iets zoals hieronder:
De witloofpenen kan je zelf zaaien, of ook gewoon in sommige tuincentra kopen (of je bedelt ze bij je eigen ouders, zoals ik deed, ha!). Daarna snij je het loof van de penen en steek je de wortels in een emmer of bak gevuld met potgrond.
Vervolgens is het een kwestie van de sarcofaag dicht te metselen zodat er geen licht aan het witloof kan, een paar weekjes te wachten, en tadaaaa: een paar mooie Willies klaar voor de slacht!
Sterker van smaak dan het witloof dat we kennen uit de winkel, maar dat mag he!
Daarnaast was er tussen de buien door dan toch plots een moment om de tuin klaar te maken voor de winter. Ik ben nogal overtuigd van het mulch-verhaal, waarbij je de tuin niet meer omspit maar op vaste periodes toedekt met een laag natuurlijk materiaal, zoals afgevallen bladeren in de herfst. Bij gebrek aan bladeren in eigen tuin, vul ik dan maar zakken met bladeren op locatie (voor de mensen in Petegem: de zone rond de bib is mijn terrein!!). Dus dan is dit de foto voor:
En dit de foto na een tiental zakken bladstrooiplezier:
Eigenlijk is het niet helemaal correct, want de bladeren moet je best eerst nog verhakselen, zodat ze beter opgenomen worden door het bodemleven. Eens de zakken leeg zijn, vul ik ze opnieuw (ik ben de Zakman van Petegem!), om de inhoud een jaartje te laten vergaan tot bladcompost. De werkwijze staat hier ook heel mooi beschreven: https://www.mooiemoestuin.nl/zelf-bladaarde-maken/ Bakman is niet zo happy met de voorraad bladcompost-in-wording achter onze bamboe, maar ondertussen is dat wel een goudmijntje gratis bodemverbeteraar geworden. Ik kan het alleen maar aanraden!
Comments