De prinses op de erwt

Het eerste zaadje voor de prinses op de erwt werd vorig jaar geplant, toen ik op een zomeravond tussen alle bloemen in de Muurstraat een paar kabouters meende te ontwaren. Die kabouters zetten een paar radartjes aan het werk in mijn hoofd, en sindsdien kon ik het idee niet meer loslaten om elk jaar iets met sprookjes te doen in de Muurstraat. Want sprookjes, dat zijn levenslessen en (af en toe) hartverscheurend drama overgoten met een kinderlijk sausje; we worden dat nooit beu he!

En aangezien het hier toch ook wel wat om de moestuin draait, moest er natuurlijk een link met groente en/of fruit zijn. Dusja, om maar meteen met de deur in huis te vallen: het eerste sprookje staat in de Muurstraat! Met één van de makkelijkst uit te beelden verhalen: De prinses op de erwt. De peulen bovenaan op de foto zijn die van het mooie Blauwschokker ras, een oud ras dat paarse peulen en groene doperwten voortbrengt.

Ik was in het voorjaar met goede moed begonnen aan het erwtenverhaal en op papier leek het allemaal heel simpel: een prinses en een bed in elkaar knutselen, wat mooie hoge klimerwten zaaien en wat bloemetjes in het rond strooien. Pief poef paf, de kous is af. Maar helaas, de prinses en de erwten deden het wel goed, maar de slaapmutsje die ik errond zaaide kenden een zeer moeizame start door de droogte.

Maar om de één of andere reden is er dan toch weer een beschermengel die zorgt dat alles last minute in orde komt en dat de prinses in alle rust kan blinken tussen de bloemetjes en een ontploft erwtenbos:

'Tot wanneer de prinses er blijft staan' vraagt iedereen, 'en wat er daarna met de constructie zal gebeuren'. Ik heb eigenlijk geen idee, maar een beetje zonnecrème zal geen overbodige luxe zijn de volgende dagen...

PS: de prinses wil graag een aantal mensen in de bloemetjes zetten:

• Het Meisje die de Barbie ontmantelde zodat ze in het bed paste, en Bakman die meehielp het bed stormbestendig te maken.

• Mijn mama, die de matrasjes naaide en last minute nog een matrasje bijmaakte omdat de stapel zeker hoog genoeg zou zijn:

  

• Sien die zorgde dat er een boomstronk uit de lucht viel.

En ook een welgemeende dankjewel aan allen wie voorbijkwam, eens glimlachte, en vervolgens de prinses rustig liet verdersnoezen. Op naar 2026 voor een nieuw sprookje!

En oja, gisteren was het op het nieuws dat we te weinig peulvruchten eten. Maar ik vind dat ik dit jaar wel mijn bijdrage geleverd heb om peulvruchten te promoten. En het voordeel van een levend knutselwerk is dat je het nog kan opeten ook. Smakelijk!