Piggys Money Bank en een brief voor Willy N.

O vakantie! Lange ochtenden in pyjama en een tafel vol knutselgerief:

(Zo idyllisch is het trouwens niet; het is nog maar de vraag of Het Meisje en ik dit prutshuis in elkaar kunnen zetten zonder elkaar het hoofd in te slaan).

Vakantie is ook: voor een paar dagen naar de Ardennen vertrekken met een krat vol verse groente op de achterbank:

En de eerste tomaatjes eten, eindelijk... Ik prepareer verse tomaten graag met wat olie en azijn, om dan als een bijgerechtje te serveren bij bijvoorbeeld deze risotto-balletjes (oftewel arancini, het recept vind je hier: https://dagelijksekost.vrt.be/gerechten/arancini-met-caponata-tomatensaus). Een zomerser gerecht bestaat bijna niet!

Ik deed trouwens ook een nieuwe aankoop! Vorig jaar schreef ik al over onze Spiralschneider om courgetteslierten te maken, en dit jaar zijn we een opnieuw een stuk deutsche Gründlichkeit rijker: de Bohnenscheider, waarmee je platte snijbonen in geen tel in fijne stukjes kan snijden. Ik krijg daar dus veel commentaar over, van mensen die niet begrijpen wat het verschil is met handgesneden bonen, maar mijn assistente en ikzelf komen met plezier een demo geven: razendsnel en tien keer lekkerder dan handgesneden bonen!

Wel sehr scharfe Messer, aufpassen gebläsen dus voor Das Mädchen... Maar wel handig om onze bonenoverschot meester te kunnen. Want groenten zijn er in overvloed, en de courgettes komen intussen onze oren uit. Dus heb ik een gratis-bakje in het leven geroepen voor in de Muurstraat, en het is elke keer superspannend om te gaan kijken of het leeg is, maar kijk, alles meteen netjes weg...

En als we het dan toch over gratis/niet-gratis hebben: deze vond ik terug in de Kringloopwinkel: spaarpot Herman Honest; al een klein beetje gepimpt voor de hoofdrol die hij hier binnenkort zal spelen:

Tot slot, ik kan altijd bijzonder veel stro gebruiken voor in de Muurstraat, om het onkruidbos beheersbaar te houden. Het toeval wil dat hier een B.V. in de buurt woont, een zekere Willy N., wiens eigendom de Strohoeve heet. Wie niet waagt, niet wint, dachten Het Meisje en ik. Dus vertrokken we op een zonnige middag op fietstocht met een brief voor Willy N. op zak. Als er jaarlijks 150 000 euro aan goede doelen kan geschonken worden, dan kan Willy toch wel een baal stro missen he?!

Nog geen antwoord gekregen helaas, ik hou jullie op de hoogte!