Jahodnik 5

Het leven neemt soms vreemde wendingen... We waren nog meer een halve dag in Slovenië, toen we telefoon kregen van Airbnb dat ons tweede huisje (dicht bij de toeristische plaatsen Bled en Bohinj) geannuleerd werd, omwille van een situatie. En dat we 'you do not have to worry' (x10).

Toch even lichte paniek dus, maar na wat online zoekopdrachten en een bijzonder duur telefoongesprek met Airbnb Toronto (180 euro!), hadden we een nieuw huisje gevonden. Adres: 'Jahodnik 5', waarbij 'Jahodnik' zowel de naam van het dorp als de naam van de enige straat in het dorp bleek te zijn. We werden ook de andere kant van Slovenië uitgestuurd, weg van de toeristen naar (ik citeer hier graag de reisgids) boerenland, bevolkt door boeren die simpel van geest zijn en somber van gedachten'. Spannend!

Maar om één of andere reden had ik een voorgevoel dat het nieuwe verblijf een voltreffer ging zijn, en inderdaad, het huisje en het dorpje waren gewoon geweldig. Met deze mooie schuur bijvoorbeeld als overdekt terras bij ons huisje:

En met het ene authentieke houten huis naast het andere, met bijhorende (vaak heel ruime) lochting:

En met speciale bijgebouwtjes om bijvoorbeeld ajuinen te laten drogen:

De realiteit van het boerenland zal misschien wat somberder zijn dan wat de foto's doen vermoeden, maar toch voelde ik enige schaamte toen we terug België binnenreden, want wat maken we er hier toch soms een lelijk boeltje van... Maar goed, ik zou iedereen Slovenië aanraden, we hadden er gerust nog een week langer kunnen zijn!

En dan was het weer back to reality, met bergen groente uit de tuin, en een zeer onplezante ontdekking in de Muurstraat. Voor ons vertrek liet ik mijn suikermais achter met zeker twintig bijna rijpe kolven, en zo zag alles er uit bij terugkomst:

Alle kolven volledig afgeknaagd! Naar alle waarschijnlijkheid ratten, want er lopen ook tunnels tot vlakbij (en wie denk dat ratten niet omhoog kunnen klimmen: er zijn genoeg filmpjes op Youtube die het tegendeel bewijzen). Pffff. 'You do not have to worry', maar ik was er wel zo van aangedaan dat ik de dag nadien wakker werd met een koortsblaar. Geen maisribben dit jaar, wat jammer! Gelukkig wel nog heel veel andere lekkernijen:

Tot slot, de eervolle vermelding voor het mooiste zomertuintje gaat dit jaar naar de monniken van het Sticna klooster:

Een beetje wild en rommelig, zo zien we het graag!

Tot de volgende keer!